Samoorganizujące się multi-coptery

Samoorganizujące się multi-coptery

Naukowcy z ETH Zurich opracowali unikalny typ helikoptera. Jest on wykonany z kilku jednostek wyposażonych w pojedynczy wirnik, które mogą się ze sobą fizycznie łączyć tworząc wielowirnikową platformę. Ponieważ jednostka składa się sama, za każdym razem mamy do czynienia z inną konfiguracją robotów. Naukowcy nazywali swój wynalazek rozproszoną macierzą latającą (Distributed Flight Array).

Celem projektu jest pomoc studentom w przyswajaniu wiedzy o sieciach rozproszonych na praktycznym przykładzie. Do tej pory, zespół ETH zbudował dwa takie urządzenia komunikujące się w różny sposób. Podstawowa konfiguracja jest, jednak taka sama. Coptery posiadają sześciokątny kształt i stanowią dość cienką platformę. Łączą się ze sobą w sposób losowy; zaraz po połączeniu, wznoszą się i stabilizują swoją pozycję. Po chwili ich wirniki przestają rotować i urządzenia spadają na ziemię, rozdzielając się z powrotem na pojedyncze jednostki.

Każdy z nich posiada czujnik przyspieszenia, monitorujący przechył oraz rolki i procesor pracujący na danych z czujnika. Sam w sobie, copter nie jest w stanie się wznosić, a po starcie szybko rozbija się o podłoże. Dopiero po połączeniu paru jednostek w segmenty, których wirniki kręcą się w przeciwne strony, możliwe jest wspólne unoszenie nad ziemią.

Jedna z jednostek komunikuje się za pomocą podczerwieni, inna za pomocą metalowych kołków na bokach. Aby umożliwić wspólny lot wyposażone są w magnesy lub zatrzaski. Obie konfiguracje są w stanie pracować w sieci rozproszonej jako slave'y. Ponadto, posiadają własną diagnostykę

Podczas, gdy DFA może nie zostać skomercjalizowane, pomysły studentów uczestniczących w projekcie na pewno znajdą kiedyś zastosowanie, pomagając tworzyć wielowymiarowe platformy robotyczne.

(rr)