Sposób na ograniczenie tłoku na drogach

Sposób na ograniczenie tłoku na drogach

Naukowcy z MIT i UC Berkeley prześledzili i przeanalizowali dane o ruchu w Bostonie i San Francisco zarejestrowane przy pomocy sieci komórkowych i GPS. Następnie stworzyli komputerową symulację, która pomogła znaleźć sposób na upłynnienie ruchu w godzinach szczytu.

Symulacje pokazały, że opóźnienie albo anulowanie wyjazdu jednego procenta spośród wszystkich kierowców przekłada się na zredukowanie zatłoczenia i opóźnień o trzy procenty. Ale zaniechanie wyjazdu przez jeden procent kierowców ze specjalnie wyselekcjonowanych okolic przekłada się na zredukowanie opóźnień aż o osiemnaście procent.

„To wstępne badanie, które pokazuje, że różni kierowcy wpływają na zakorkowanie w różnym stopniu." – stwierdził Alexandre Bayen z UC Berkeley. „Nie jest więc konieczne wpływanie na czas i sposób dojazdu wszystkich, ale jedynie wyselekcjonowanych grup." – dodał.

Badania zostały wykonane w Bostonie i San Francisco czyli miastach o zupełnie różnym układzie komunikacyjnym. W Bostonie, sieć dróg przypomina pajęczynę pająka, a w San Francisco drogi otaczają zatokę, łączone przez sześć mostów.

Naukowcy wykorzystali dane z telefonów komórkowych kierowców oraz systemów GPS taksówkarzy.

„Nowością w tym projekcie jest wykorzystanie dwóch zupełnie różnych źródeł informacji. Dane z telefonów komórkowych nie zapewniają precyzyjnej lokalizacji, ale dostarczają informacje o przybliżonej lokalizacji i trasie. Natomiast GPS zapewnia precyzyjne informacje o lokalizacji." – stwierdził Timothy Hunter z UC Berkeley.

W San Francisco, wyeliminowanie kierowców z: Dublin, Hayward, San Jose, San Rafael oraz części San Ramon zaowocowało skróceniem czasu dojazdu pozostałych kierowców o 14 procent.

Dzięki temu, że nowa metodologia wymaga jedynie trzech rodzajów danych: gęstości zaludnienia, topologii sieci dróg oraz danych z telefonów, może być wykorzystywana w każdym niemalże obszarze miejskim na świecie.

„W wielu miastach krajów rozwijających się, zatłoczone ulice są ogromnym problemem." – stwierdziła Marta González z MIT. „Dlatego nasza metodologia mogłaby pomóc podmiotom regulującym ruch na drogach oraz planistom wytyczającym nowe drogi." – dodała.

(lk)