Czy można ufać systemom biometrycznym?

Czy można ufać systemom biometrycznym?

Systemy biometryczne ostatnimi czasy wzbudzają wiele kontrowersji – z jednej strony są uważane za bardzo skuteczne jako zabezpieczenie przed złodziejami i terrorystami, zaś z drugiej strony wiadomo że stosując pewne techniki można je oszukać.

Anil Jain z Uniwersytetu z Michigan twierdzi, że obecnie nie ma lepszych systemów identyfikacyjnych niż biometryczne, ponieważ działają one na podstawie unikatowych cech człowieka – odcisków palców, skanów źrenic czy cyfrowego wizerunku postaci i struktury twarzy. Jakkolwiek technologie te muszą być stale udoskonalane, aby zapewniać bezpieczeństwo i wygodę. Systemy biometryczne mają wielką przewagę nad urządzeniami, które uwierzytelniają człowieka poprzez karty mikroprocesorowe czy magnetyczne, lub hasła, które można w każdej chwili stracić.

Anil Jain powiedział, że urządzenia takie nie powinny być zastępowane systemami biometrycznymi, ale obydwie te techniki powinny się uzupełniać.

W biometrii dokonano olbrzymiego skoku technologicznego. Początkowo identyfikacja człowieka następowała poprzez rozpoznanie jego odcisków palców, obecnie coraz popularniejsze jest wykorzystywanie zaawansowanych skanerów rozpoznających źrenice lub strukturę twarzy.

Precyzja systemów biometrycznych jest imponująca. Pomimo, iż ich wydajność zależy od rodzaju protokołów testowych i warunków otoczenia, to zazwyczaj trafność identyfikacji przekracza 99%. Jednakże trzeba mieć świadomość, że nawet tak mały margines błędu, wynoszący mniej niż 1% może mieć w najgorszym razie tragiczne konsekwencje – powiedział Jain.

Zwrócił on uwagę na 4 aspekty przy udoskonalaniu obecnych urządzeń biometrycznych:
- opracowanie lepszych czujników. Obecnie powszechne są problemy przy odczytywaniu cyfrowych skanów, z powodu pojawiających się szumów, zniekształceń i rozmyć. W efekcie skany takie trudno odczytać. Dodatkowo w momencie przyciskania palca do skanera w celu pobrania wzoru linii papilarnych, na urządzeniu pozostaje po tym ślad, który może być skopiowany przez osoby nieupoważnione. Obecnie istnieją już czujniki, które odróżniają prawdziwe palce biologiczne od „podróbek”, oraz potrafią zebrać takie informacje jak np. układ porów na naskórku, co również wyklucza możliwość oszukania systemu.
- polepszenie jakości obrazu. Naukowcy już pracują nad poprawieniem jakości i ostrości istniejących skanów znajdujących się w bazach danych.
- łączenie technologii biometrycznych dla zwiększenia dokładności. Przykładowo użycie skanów źrenic, odcisków palców i identyfikacji twarzy podczas jednorazowej identyfikacji maksymalizuje wiarygodność wyniku. Innym rozwiązaniem może być wybór sposobu identyfikacji przez samego zainteresowanego – przykładowo gdy w danym obszarze istnieją niskie temperatury, człowiek woli nie ściągać rękawiczek i wtedy wybrałby np. zeskanowanie źrenic. Jays podkreślił, że rośnie znaczenie personalizacji systemów biometrycznych dopasujących się do potrzeb użytkowników.
- lepsze testowanie. Niezwykle istotna jest świadomość wydajności systemów biometrycznych używanych na dużą skalę, np. na lotniskach. W takich przypadkach próg błędu wynoszący 1% w rzeczywistości stanowi dużą liczbę błędnie zidentyfikowanych ludzi, co może mieć fatalne skutki.

Obecnie systemy biometryczne stają się coraz bardziej popularne i coraz powszechniejsze, dlatego ważna jest świadomość ich zalet i wad.