Inżynierowie z nutą wyobraźni

fot. pixabay

Zespół włoskich informatyków z Uniwersytetu Sapienza w Rzymie i Uniwersytetu w Padwie odkrył, że nauka o sieciach może być używana do pomiaru złożoności utworu muzycznego, umożliwiając porównywanie gatunków. W swoim badaniu opublikowanym w arXiv zespół wykorzystał techniki nauki o sieciach do porównania złożoności różnych rodzajów muzyki.

Naukowcy odkryli, że zastosowanie nauki o sieciach do analizy kompozycji muzycznych nie było skomplikowane. Zaczęli od rozpatrzenia każdej nuty jako węzła sieci, a następnie łączyli ze sobą następujące bezpośrednio po sobie dźwięki. Zespół pogrubiał krawędzie na podstawie liczby przejść pojedynczej nuty w kierunku innej. Pozwoliło to na stworzenie sieci na podstawie danego utworu muzycznego i dostrzeżenie wzorców w miarę ich powstawania, na przykład gdy krótka seria nut była powtarzana w całym utworze. Im bardziej złożona seria nut, tym bardziej złożona linia melodyczna. Następnie zespół stworzył sieci dla kilku utworów i użył ich do ukazania stopnia złożoności.

Po wszystkim zautomatyzowano proces, tworząc sieci dla około 20 000 utworów należących do sześciu gatunków muzycznych stworzonych na przestrzeni czterech stuleci. Zoptymalizowano również proces pomiaru złożoności utworów i porównywania ich ze sobą. Pozwoliło im to śledzić ogólną złożoność muzyki na przestrzeni setek lat w miarę pojawiania się gatunków i ich popularyzacji.

Analizując swoje wyniki, zespół badawczy odkrył, że muzyka klasyczna jest znacznie bardziej złożona niż większość współczesnej, za wyjątkiem jazzu. Naukowcy dowiedli również, że muzyka każdego gatunku staje się prostsza z upływem czasu, nawet w przypadku dwóch wspomnianych gatunków. Ich zdaniem stoi za tym postęp techniczny umożliwiający udział w komponowaniu większej liczbie artystów.

(rr)