Kody nie do złamania

Kody nie do złamania

Naukowcy z Uniwersytetu Lancaster z Wielkiej Brytanii wzięli pod lupę sposób, w jaki ludzkie płuca i serce nieustannie komunikują się ze sobą. Dzięki temu udało im się opracować innowacyjny, wysoce elastyczny algorytm szyfrowania, który, jak twierdzą, nie może być złamany za pomocą tradycyjnych cyberataków.

Generalnie rzecz biorąc, informacja może być szyfrowana dzięki szeregom algorytmów, ale kwestia, który z nich jest najbardziej bezpieczny jest trudna do rozstrzygnięcia. Algorytmy tablicowe wymagają klucza do szyfrowania i deszyfrowania. Generują go zazwyczaj za pomocą dobrze znanego zestawu zasad, które pozwalają na stworzenie bardzo dużej, ale jednak skończonej liczby możliwych kluczy. Oznacza to, że w zasadzie, mając wystarczająco dużo czasu i mocy obliczeniowej, kod może zostać złamany zawsze.

Naukowcy, kierowani przez dr Tomislava Stankovskiego, stworzyli mechanizm szyfrowania, który może generować nieograniczoną liczbę kluczy, co znacznie zwiększa bezpieczeństwo komunikacji. Cel udało im się osiągnąć, dzięki inspiracji anatomią ludzkiego ciała.

W naturze, różne układy w żywym organizmie często wzajemnie na siebie oddziałują, wymieniając masę i energię. Interakcja pomiędzy nimi może być opisana przez tzw. funkcję sprzęgu.

Zamiast polegać na pojedynczym systemie szyfrowania, naukowcy postanowili zaprzęgnąć do pracy dwa i skorzystać z funkcji sprzęgania jako klucza szyfrującego. Choć jest to nieco pracochłonne, metoda ma tę zaletę, że tworzy nieskończoną liczbę możliwych kluczy. Eliminuje to metodę Bruteforce jako skuteczny atak hackerski.

W praktyce działa to następująco. Sygnał informacji dociera do nadajnika i jest wykorzystywany jako parametr w funkcji sprzężenia między dwoma samo podtrzymywanymi systemami wygenerowanymi w nadajniku. Oba sygnały są wysyłane w eter i publicznie dostępne. Na końcu swojej drogi, te dwa sygnały synchronizują się z odbiornikiem. Za pomocą klucza prywatnego, który zawiera informacje na temat funkcji sprzęgania, algorytm może wyprowadzić oryginalne parametry i deszyfrować zakodowaną informację.

Naukowcy podkreślają, że ich metoda jest bardzo odporna na zakłócenia, co pozwoli na łatwe przesyłanie kilku sygnałów na raz.

(rr)