Robot wynalazł amortyzator na nowo

W laboratorium College of Engineering na Uniwersytecie Bostońskim manipulator umieszcza małe, kolorowe, obiekty z tworzywa sztucznego w pudełku położonym na posadzce.

Każdy obiekt stanowi znaczący kamień milowy w dążeniu robota do autonomii i wydajności. Ucząc się i ewoluując, maszyna poszukuje i próbuje stworzyć obiekt o jak najbardziej efektywnym kształcie pochłaniającym energię.

Autonomiczny robot MAMA BEAR dokonał przełomu już po 25 tysiącach prób, identyfikując najbardziej odporny na uderzenia kształt na świecie. MAMA BEAR, czyli Bayesian Experimental Autonomous Researcher drukuje w 3D małe konstrukcje i ocenia ich zdolność pochłaniania energii poprzez zgniatanie ich w prasie hydraulicznej. Skrupulatnie zapisuje wyniki w bazie danych, odnotowując wady i ulepszenia projektu przed wprowadzeniem niewielkich modyfikacji i wydrukiem 3D w następnej iteracji. Proces ten trwa już trzy lata i zakończył się łącznie ponad 250 tysiącami testów.

MAMA BEAR pozwolił obecnie osiągnąć bezprecedensową efektywność pochłaniania energii na poziomie 75%, przewyższając poprzedni rekord wynoszący 71%.

Laboratorium pracuje nad stworzeniem wydajnej konstrukcji mechanicznej pochłaniającej energię przy zaangażowaniu National Science Foundation i armii amerykańskiej. Może to mieć znaczące implikacje, zwłaszcza w zakresie ulepszenia wyściółki hełmów żołnierzy, dla których 4-procentowy wzrost efektywności pochłaniania energii może oznaczać uratowanie życia.

Potencjalnych zastosowań tego innowacyjnego projektu jest wiele, począwszy od nowych materiałów na opakowanie po ulepszone projekty zderzaków pojazdów oraz ochronny sprzęt sportowy. Wyzwanie polega na osiągnięciu delikatnej równowagi pomiędzy stworzeniem konstrukcji, która nie jest zbyt sztywna, aby spowodować uszkodzenia, a jednocześnie wystarczająco mocna, aby absorbować uderzenia.

(rr)