Sukcesy robota Zoe

Sukcesy robota Zoe

Pomyślnie zakończyły się ostatnie testy robota Zoe poruszającego się na 4 kołach, napędzanego energią słoneczną i zaprojektowanego do odnajdywania nawet śladowych oznak życia w ekstremalnych warunkach – na najsuchszych terenach Ziemi.

Podczas ostatnich testów przeprowadzonych w Chile na pustyni Atakama Zoe postępował według poleceń grupy naukowców znajdujących się w oddalonym Pittsburghu. Stał się pierwszym autonomicznym robotem wykrywającym ślady życia. Naukowcy nie sterują ruchem urządzenia – wyznaczają jedynie cele jakie ma wykonać robot. Zoe działa i porusza się w pełni autonomicznie. Wyniki testów przeszły oczekiwania samych naukowców – Zoe samodzielnie zidentyfikował żyjący obiekt na terenie wybranym przez samego siebie.

Naukowcy z NASA przyznali, że to kolejny ważny krok w technologii eksploracji. Testy udowodniły, że Zoe to nie tylko mobilna platforma z urządzeniami badawczymi, ale także inteligentny mechanizm zdolny do samodzielnego czynienia odkryć. Niedawno zakończone testy pokazały niezwykłą zdolność robota do autonawigacji na długich dystansach, bez posługiwania się mapą ani ludzką pomocą.

Projekt budowy i rozwoju Zoe był sponsorowany przez NASA, która chce opracować system który mógłby zostać wykorzystany do wykrycia życia na Marsie. Technologia ta wymaga umiejętności przekopywania terenu i uważnej obserwacji – takimi zdolnościami charakteryzuje się Zoe. Robot ten wielokrotnie odnalazł żywe mikroorganizmy na pustyni Atakama. Schemat działania polegał na przesłaniu danych, które wstępnie zostały zanalizowane przez maszynę jako potencjalne dowody istnienia żywego organizmu. Naukowcy z różnych dziedzin oceniali czy przesłane próbki rzeczywiście zawierały ślady życia. Dodatkowo każdego dnia naukowcy przesyłali robotowi wytyczone cele do spełnienia na następny dzień.

Podstawowym układem czujnikowym robota jest urządzenie wykrywające naturalną fluorescencję chlorofilu występującego w roślinach. Dodatkowo Zoe wyposażony jest w 4 różne typy barwników fluoroscencyjnych, które po rozprowadzeniu po gruncie pomagają wykryć inne formy życia – DNA, proteiny, lipidy i cholesterol.

Na pustyni Zoe wykrywał głównie bakterie. Specjalne oprogramowanie pozwalało robotowi na ciągłe uczenie się – z upływem czasu wiedział on które rodzaje skał i jaki rodzaj glrby może zawierać żywe organizmy. Mniejszą uwagę zwracał na próbki, które miały mniejsze prawdopodobieństwo występowania w nich śladów życia.

Jak dotąd wszystkie testy Zoe zakończyły się sukcesem – naukowcy są przekonani że ich robot jest zdolny do samodzielnego działania, tym samym decydując o powodzeniu całej misji.