Wodór w proszku

Wodór w proszku

Litr pewnego proszku pozwala uzyskać dwa razy więcej wodoru niż litr wodoru w postaci ciekłej. Polsko-szwajcarski zespół bada możliwości wykorzystania borowodorków metali lekkich w magazynowaniu wodoru, który w przyszłości ma szanse zastąpić tradycyjne paliwa.

Zespół profesora Zbigniewa Łodziany z krakowskiego PAN-u wspólnie z naukowcami ze szwajcarskiego Instytutu Empa szuka skutecznych możliwości magazynowania wodoru. Ich prace skupiają się także nad nową generacją akumulatorów. Borowodorki litu, czy magnezu mogą im w tym znacznie pomóc.

Lekki gaz, jakim jest wodór, spalając się wydziela ciepło i wodę. Dodatkowo charakteryzuje się największą gęstością energii na jednostkę masy, za wyjątkiem materiałów nuklearnych. Kilogram wodoru pozwala uzyskać 33 kWh energii. Pierwiastek ten jest również bardzo łatwy w produkcji. Problemem jest jego przechowywanie. W normalnych warunkach, litrowy zbiornik zawiera 0,1 gram gazu. Można go sprężać i skraplać w ekstremalnych temperaturach, jednak nie pozwala to osiągnąć zachwycających efektów. Rozsądnym rozwiązaniem staje się, więc magazynowanie go jako części składowej stałych związków chemicznych.

Z pomocą przychodzą borowodorki metali lekkich, które są pod tym względem niezwykle wydajne, prześcigając znacznie nawet skroplony wodór. Proszek borowodorkowy jest, poza tym bezpieczny w składowaniu – w przeciwieństwie do sprężonego gazu. Proszek można nasycać wodorem i wydobywać go z niego dowolną liczbę razy. Ma to niebagatelne znaczenie, jeśli wodorem miałyby być w przyszłości zasilane, na przykład pojazdy.

Stałe proszki borowodorkowe mogłyby również znaleźć zastosowanie jako alternatywa dla ciekłych elektrolitów w akumulatorach. Takie rozwiązanie pomagałoby uniknąć niekontrolowanych zwarć i nie groziłoby wybuchem. Na pytanie, czy uda się je wprowadzić w takiej formie naukowcy odpowiedzi szukać będą w najbliższym czasie. Ich badania realizowane są w ramach Polsko-Szwajcarskiego Programu Badawczego.

(rr)