F&S: Rządowe programy zakupu nowych jednostek dla marynarki wojennej w Europie napędzają rynek czujników okrętowych

W odpowiedzi na obowiązujące dyrektywy NATO, kilka państw członkowskich aktywnie wdrożyło programy zamówień publicznych na nowe jednostki pływające. Kraje Europy Środkowej i Wschodniej (Central Eastern Europe – CEE), takie jak Polska, Bułgaria i Rumunia, modernizują swoje floty, które w większości pamiętają czasy Związku Radzieckiego. Natomiast kraje z bardziej zaawansowaną flotą, takie jak Włochy, stawiają na nowoczesne rozwiązania technologiczne.

Nowa analiza firmy globalnej firmy doradczej, Frost & Sullivan, pt. Ocena europejskiego rynku czujników okrętowych (EO/IR), wskazuje, że przychody na tym rynku w roku 2008 przekroczyły 28 milionów dolarów. Szacuje się, że w roku 2017 osiągną 91 milionów. W związku z rosnącym znaczeniem zaawansowanych technologii oraz unowocześniem flot w Europie, oczekuje się wzrostu tego rynku o dalsze 35 procent.

"Wejście na rynki CEE wymaga dogłębnego rozumienia lokalnych przepisów i wymogów, co samo w sobie nie gwarantuje jeszcze sukcesu" – stwierdza analityk Frost & Sullivan, Harish Balasubramanian. "Na rynku czujników ma miejsce pewna konsolidacja; większe firmy coraz wyraźniej na nim dominują, natomiast mniejsi, lokalni wytwórcy koncentrują się przede wszystkim na sprzedaży krajowej." Niemniej, postęp technologiczny zmieni nieco ten układ sił, ułatwiając mniejszym spółkom ubieganie się o zlecenia dotyczące specyficznych rozwiązań.

Aby dowieść swej zdolności do wypełniania wspólnych misji w ramach NATO, kraje CEE, takie jak Polska, Bułgaria i Rumunia, musza podjąć się unowocześnienia swojego sprzętu na wielką skalę, jako że w większości pochodzi on z czasów Związku Radzieckiego. Polskę, mającą do dyspozycji napięty budżet, czeka żmudne zadanie modernizacji jednej z największych flot wśród nowych państw NATO. Czynnikiem decydującym na polskim rynku będą zatem ceny.

Głównym wyzwaniem dla przemysłu czujników w Europie jest fakt, że "obecnie postrzega się rolę marynarki wojennej w sposób niespójny" – zauważa Balasubramanian. "Obecne zagrożenia oraz rola marynarki postrzegane różnie w krajach Europy, powoduje niepewność co do oczekiwań klienta. Potencjalnym rozwiązaniem tego problemu mogłaby być bliższa współpraca uczestników rynku i użytkowników końcowych."