Roboty od Google doskonalą rzuty

fot. pixabay

Umiejętność dokładnego rzucania przedmiotami oferuje wiele rodzajów korzyści. Przede wszystkim jest to skuteczny sposób na przemieszczenie obiektu bez angażowania całego ciała. Gdyby można było stworzyć ramię robota, które byłoby w stanie robić do wystarczająco dobrze, byłoby ono o wiele bardziej wszechstronne niż dzisiejsze konstrukcje.

To założenie stoi za rozwojem nowego robota podrzucającego opracowanego przez badaczy Google przy współpracy z Uniwersytetami Columbia, MIT oraz Princeton. Okazuje się, że podrzucanie jest bardzo trudnym i wymagającym procesem. Nawet ludzie mający w nim wieloletnią praktykę, osiągają skuteczność nieprzekraczającą 50% w ramach rozpatrywanej dziedziny.

Z technicznego punktu widzenia nie jest szczególnie trudnym zaprogramowanie manipulatora w taki sposób, aby dokładnie rzucał konkretnym obiektem. Jednak gdy w grę wchodzą rozbieżności w jego wielkości, masie oraz kształcie, opracowanie unikalnej strategii chwytania i przewidywania jego zachowania w locie jest niezwykle złożonym problemem.

Zadanie, które chciał rozwiązać zespół Google, tworząc konstrukcję TossingBot polegało na tym, jak nauczyć robota zbierania losowych przedmiotów z zaśmieconego pojemnika i umieszczania ich w pudełku poza zasięgiem robota.

- TossingBot wykorzystuje algorytmy głębokiego uczenia się, aby powiązać wygląd obiektu z tym, jak go uchwycić i rzucić - mówi Andy Zeng z Google - Zamiast ręcznie projektować strategie rzucania dla każdego możliwego obiektu, robot może opracować konkretne techniki metodą prób i błędów.

Używając kamer do śledzenia miejsca, w którym ląduje obiekt, system uczy się i staje lepszy z każdym rzutem. Podczas wybierania obiektu z kosza robot wykorzystuje sieć neuronową do równoległego opracowania strategii chwytania i rzucania. Rezultatem prac jest ramię, które może szybko podnosić i rzucać przedmiotami z dużą dokładnością. Średnio TossingBot jest w stanie pobrać i rzucić blisko 500 obiektów na godzinę.

Jego zastosowania mogą obejmować realizację zadań typu pick-and-place w centrach logistycznych i magazynach. Rzucanie przedmiotami zamiast fizycznego umieszczania ich w maksymalnym zasięgu robota może mieć również wiele innych zalet, w tym zwiększenie przepustowości linii produkcyjnych oraz zmniejszenie liczby manipulatorów potrzebnych do rozdzielania detali do wielu pojemników.

(rr)