Roboty ruszą wkrótce na ratunek ofiarom

Dzięki badaniom prowadzonym przez naukowców z Uniwersytetu w Edynburgu, już wkrótce humanoidalne roboty będą pomagać rannym znajdującym się w niebezpiecznych środowiskach. Celem tego trzyletniego projektu jest połączenie najnowszych osiągnięć z zakresu matematyki i inżynierii w zrobotyzowanych systemach, które będą mogły bezpiecznie manewrować elastycznymi obiektami w ekstremalnych warunkach.

Obecnie, zdolność ta jest poza zasięgiem robotów, ze względu na złożoność natury obliczeń koniecznych do manewrowania bez kolizji. Metody te, bazujące na ruchu we współrzędnych XYZ, są bardzo wrażliwe na każdą, najmniejszą nawet deformację środowiska, jak choćby obiekt elastyczny, który może zmylić obliczenia.

Zespół z Edynburga opracował alternatywną technikę wykorzystującą topologiczny model, który bierze pod uwagę pozycję obiektów w odniesieniu do siebie nawzajem. System bazuje na teorii liczb Gaussa. „Analizując przestrzeń topologiczną pod kątem tej teorii, jesteśmy w stanie wychwycić pewne stałe środowiska.” – stwierdził Sethu Vijayakumar, uczestniczący w projekcie. „Oparta na topologii synteza ruchu jest w programowaniu robotów koncepcją zupełnie nową. Mamy nadzieję, że doprowadzi ona do stworzenia robotów, które będą się zachowywały bardziej jak ludzie.” – dodał Vijayakumar.

Zespół z Edynburga ma nadzieję, że wspólnie z Honda Research Institute Europe uda się do 2013 roku stworzyć prototyp humanoidalnego robota, który będzie w stanie samodzielnie się ubrać. Vijayakumar wierzy, że badania te będą miały szerszy wpływ na tworzeni robotów, które będą mogły pomagać ofiarom płonących budynków, albo będą w stanie wykonywać złożone zadania w środowiskach dla ludzi niebezpiecznych, jak choćby w elektrowniach nuklearnych.

Taku Komura, lider projektu, stwierdził, że pomimo tego, iż teoria została znacząco rozwinięta, wciąż istnieje ryzyko, że przeszkodą będą kwestie inżynierskie. „Jedną z największych trudności jakie przewidujemy pojawią się przy rejestrowaniu ruchu i przekazywaniu zarejestrowanych informacji z powrotem do robota. Obecnie, wykorzystujemy wiele metod, włącznie z systemem opartym na kamerze, czy techniki inercyjne, które rejestrują ruch przy pomocy przyspieszeniomierzy i żyroskopów.” – stwierdził Komura.

Vijayakumar stwierdził, że dalsze badania na tym polu wymagać będą udoskonaleń w zakresie technologii sensorycznej, szczególnie w dziedzinie wizyjnych systemów sensorycznych, które wciąż nie są dość niezawodne, by dostarczać niezbędnych informacji robotowi.

(lk)