Rój miniaturowych jednostek latających będzie śledził huragany

Rój miniaturowych jednostek latających będzie śledził huragany

Naukowcy z University of Colorado skonstruowali miniaturowe bezzałogowe pojazdy latające (UAV), które tworząc całe roje, łączą się w powietrzną sieć, przyszłości umożliwiającą śledzenie burz i huraganów. Ich zachowanie może być koordynowane z samolotów niezależnie od naziemnych centrów dowodzenia, a przy tym one same funkcjonują w dużym stopniu autonomicznie.

Każdy z UAV waży 250 gram i charakteryzuje się półmetrową rozpiętością skrzydeł. Wykorzystuje do utrzymywania łączności nadbiorniki radiowe krótkiego zasięgu, które umożliwiają komunikację z pięcioma najbliższymi jednostkami. Każda jednostka pełni rolę węzła sieci, transmitując swe położenie oraz prędkość i przekazując takie same informacje pochodzące od innych. Prosty procesor pokładowy przetwarza te informacje tak, by dostosować kurs każdego z UAV do reszty.

Podczas eksperymentów przeprowadzanych w listopadzie, rój UAV przemieszczał się autonomicznie do wskazanego punktu, gdzie krążył w oczekiwaniu na dalsze instrukcje.

Przyświecająca nam idea polega na tym, by uczynić autonomiczne jednostki latające tańszymi i elastyczniejszymi, twierdzi Dale Lawrence, jeden z inżynierów pracujących przy projekcie. Zamiast używać jednego, drogiego UAV, który wymaga naziemnej kontroli i sterowania, można wykorzystać całe tuziny, a nawet setki małych autonomicznych jednostek latających, które otrzymują generalne wskazówki od kontrolera z Ziemi, ale wszelkie decyzje związane z wykonaniem wskazanego zadania podejmują same.

Jednym z pomysłów na wykorzystanie roju UAV jest wyposażenie go w czujniki temperatury i ciśnienia, które umożliwiałyby ostrzeganie przed nadciągającymi huraganami, albo w sensory chemicznego wykrywania niebezpiecznych opadów chemicznych.

Na początku 2008 roku naukowcy planują przeprowadzić kolejny test polegający na przelocie 10 jednostek razem i obserwacji jak będą sobie wspólnie radzić. Równolegle toczą się prace nad bliźniaczą siecią funkcjonującą pod wodą. Tutaj zadanie jest jednak jeszcze trudniejsze, gdyż do komunikacji trzeba wykorzystać relatywnie wolnych fal akustycznych, gdyż fale radiowe źle się w wodzie rozchodzą. „Największym osiągnięciem jest to, że zbudowali system, który pracuje,” – powiedział Pini Gurfil, inżynier z Israel Institute of Technology w Hajfie.

(lk)