Rynek bezprzewodowego monitoringu przemysłowego - analizy VDC

Rynek bezprzewodowego monitoringu przemysłowego - analizy VDC

Standaryzowany bezprzewodowy monitoring przemysłowy przejmie do 2012 roku 56,5 procent rynku, czytamy w najnowszym raporcie przygotowanym przez Venture Development Corp (VDC).

Autorzy skupili się w swojej analizie na: systemach przechwytywania danych, urządzeniach sieciowych (I/O, modemy, routery), terminalach (komputery, notebooki, PDA), zdalnym sterowaniu, oraz czujnikach (przepływu, ciśnienia, temperatury, wibracji).

Analiza wskazała, że w 2007 roku największy udział w sprzedaży miały produkty związane z bezprzewodowymi protokołami:

- Działającymi na częstotliwościach: 5; 4,9; 2,4; 1,4 gigaherca, oraz 900; 800; 400; 300; 150-174; 54-108; 72; 27; 13-22 megaherca
- Standardy IEEE 802.11: a, b, g, n
- Standardy IEEE 802.15.4: ISA SP-100, Wireless HART, ZigBee
- Inne standardy: Bluetooth, Wireless USB

Wartość sprzedaż urządzeń wykorzystujących bezprzewodowe protokoły wyniosła 339,9 milionów dolarów, co stanowiło 55 procent całego rynku. Największymi udziałowcami tego rynku dziś są protokoły funkcjonujące na częstotliwościach 400, 800 i 900 megaherców. Sieci funkcjonujące na tych częstotliwościach są najczęściej stosowane w aplikacjach przemysłowych z kilku powodów.

Zastosowania przemysłowe w dużych zakładach, jak w sektorze naftowym, gazowym, czy wod-kan wymagają funkcjonowania na dużych odległościach, które faworyzują właśnie te zakresy.

W porównaniu do wyższych częstotliwości, te zapewniają lepszą propagację (szczególnie przez ściany) i nie potrzebują tak silnego sygnału. Elementy radiowe funkcjonujące na tych częstotliwościach są też tańsze.

Analitycy z VDC przewidują również, iż w najbliższych latach królował będzie trend polegający na odchodzeniu od samodzielnie konstruowanych sieci, ku standaryzowanym rozwiązaniom bezprzewodowym. W roku 2012 produkty wykorzystujące bezprzewodowe standardy mają stanowić 56,5 procent rynku wartego 1,5 miliarda dolarów. Wśród kluczowych zalet standaryzowanych sieci wymienia się: niższe koszty, kompatybilność produktów różnych producentów, oraz ustalone i sprawdzone najlepsze praktyki.

W 2007 roku, standard Ethernet IEEE 802.11 a/b/g/n kontrolował 34,2 procent całego rynku. Udział ten powinien się do roku 2012 zwiększyć do 36,7 procent. Najwięcej z tego tortu przypadnie najszybszemu z nich, IEEE 802.11n. Natomiast standardy IEEE 802.11a i b będą stopniowo tracić swe wpływy na rzecz IEEE 802.11 g oraz n.

Największe straty rynku poniosą sieci korzystające z zakresów: 400, 800 oraz 900 megaherców. Co prawda sprzedaż produktów z tej rodziny będzie przez najbliższe lata jeszcze rosnąć, jednakże zdecydowanie wolniej niż konkurencyjnych standardów.

Wraz z obniżaniem cen urządzeń działających na częstotliwościach 2,4 oraz 5 gigaherców, ich udział w rynku będzie rósł. Zaletą tych standardów jest ich większa prędkość w porównaniu z tymi wykorzystującymi niższe zakresy, oraz możliwość ich stosowania na całym świecie.

Małym, choć prężnie rozwijającym się sektorem jest ten związany ze standardami: IEEE 802.15.4, ZigBee, Wireless HART oraz ISA SP100. Zaletami tego pierwszego są: niskie koszty, prostota oraz energooszczędność. Dodatkowo, wspiera on sieci o dużej liczbie węzłów.

Standard ten z założenia wspiera różne protokoły, w tym: ZigBee, Wireless HART, czy ISA SP100. Są one jednak stosunkowo młode i trudno ocenić, czy w przyszłości rzeczywiście będą ze sobą bezkonfliktowo współpracować.

(lk)