Wódka jako nośnik informacji

Wódka jako nośnik informacji

Stworzono system wymiany wiadomości oparty o mikrocząsteczki, który jest w stanie przenosić dane na odległość kilku metrów, wykorzystując używane materiały oraz wódkę. Koszt całego systemu zamyka się w stu dolarach. Pomysł zaczerpnięty jest z systemu sygnalizacji chemicznej znanego w naturze i ma potencjalne zastosowanie w komunikacji w miejscach, w których zawodzą inne protokoły wymiany danych, na przykład pod wodą, w tunelach, rurociągach, jak również w skali nano i wewnątrz ciała.

„Ludziom już wcześniej za pomocą chemikaliów udało się przetransportować strzępy informacji. Jednak nam jako pierwszym udało się to na taką skalę.", powiedział dr Weisi Guo z Wydziału Inżynierii na Uniwersytecie w Warwick, która w ramach projektu nawiązała współpracę z York University w Kanadzie.

Pierwszym nadanym komunikatem było „O Canada", czyli pierwsza linia z kanadyjskiego hymnu narodowego. Wykorzystanie odparowanej wódki do przesyłania danych binarnych było stosunkowo proste. Zespół zakodował alfabet binarnie w taki sposób, by użycie porcji wódki w sprayu stanowiło logiczną jedynką, natomiast brak akcji oznaczał binarne zero.

Za pomocą wentylatora komunikat cząsteczkowy został wysłana z nadajnika, przez laboratorium na długości czterech metrów do odbiornika, który mierzył szybkość zmiany stężenia cząsteczek alkoholu.

„Wierzymy, że wysłaliśmy pierwszą na świecie wiadomość tekstową przekazywaną wyłącznie za pośrednictwem komunikacji molekularnej, kontrolując poziomy stężenia cząsteczek alkoholu do kodowania alfabetu.", powiedział doktorant z York University, Nariman Farsad.

Chociaż badacze przyznają, że technologia nie zastąpi fal elektromagnetycznych jako dominującej technologii komunikacji bezprzewodowej, jednak uważają, że może ona znaleźć zastosowanie w miejscach, gdzie fale elektromagnetyczne zawodzą.

Potencjalne zastosowania obejmują bezprzewodowe ukierunkowane monitorowanie oczyszczalni ścieków i platform wiertniczych. Może to zapobiec przyszłym katastrofom ekologicznym.

Naukowcy uważają również, że technika może zostać stosowana w skali nano, gdzie sygnalizacja elektromagnetyczna jest co najmniej problematyczna.

(rr)