Sarcos skonstruował potężny egzoszkielet

Sarcos skonstruował potężny egzoszkielet

Sarcos, jedna kluczowych w branży robotyki firm, skonstruowała na potrzeby wojska imponujący egzoszkielet. Jest to konstrukcja, która stanowi swoiste wzmocnienie i uzupełnienie ludzkiego ciała. Umożliwia on żołnierzom szybsze poruszanie się oraz dźwiganie ciężarów niemalże bez wysiłku.

Amerykański Sarcos, który od kilkunastu lat zajmuje się budową i sprzedażą robotów wszelkiego zastosowania, został wybrany przez Agencję Zaawansowanych Projektów Badawczych Obrony Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych (DARPA) spośród grona 14 kandydatów. Prace nad egzoszkieletem trwają w Sarcos od 4 lat i mają się zakończyć w przyszłym roku.

Egzoszkielet umożliwia żołnierzom podniesienie ciężaru o wadze nawet 90 kilogramów niemalże bez wysiłku. A co ważne, praktycznie nie krępuje przy tym ruchów ‘nosiciela’. Można w nim swobodnie chodzić po schodach albo stać na jednej nodze.

Szkielet ma być zasilany z wbudowanego akumulatora, jednakże na obecnym etapie prac, wciąż wykorzystywane jest zewnętrzne źródło zasilania. W przyszłości, konstrukcja ma zostać wzbogacona o pancerz chroniący ‘ nosiciela’. Marzeniem twórców egzoszkieletu jest uczynienie z niego autonomicznego robota humanoidalnego, który po oddzieleniu od ‘nosiciela’ mógłby samodzielnie dokończyć zadanie. Dziś jest jednak pieśń przyszłości.

Pierwszy egzoszkielet został skonstruowany przez General Electric w 1960 roku. Nazywał się ‘Hardiman’ i był hydrauliczno elektrycznym skafandrem. Był jednak zbyt ciężki i nieporęczny przez co nie został nigdy użyty na większą skalę. Obecnie, program budowy egzoszkieletu jest prowadzony przez DARPA i kieruje nim John Main. Jego pierwsza faza rozpoczęła się w 2001 roku. Początkowo brały w nim udział: Sarcos Research Corporation, Berkeley University of California oraz Oak Ridge National Laboratory. Do drugiej fazy projektu, która rozpoczęła się w 2003 roku, DARPA zaprosiła dwóch uczestników: Sarcos Research Corporation oraz Berkeley University of Kalifornia. Finałowa faza rozpoczęła się w 2004 roku. Jej celem jest, wspólnie z Sarcos, opracowanie zasilanego, szybkiego i opancerzonego egzoszkieletu..

Egzoszkielet może być wzbogacany o nowe funkcjonalności poprzez proste dołączanie odpowiednich akcesoriów. Mogą one dotyczyć: dodatkowej ochrony przed warunkami atmosferycznymi, przeróżnych systemów elektronicznych, broni czy wsparcia medycznego. Może on być wykorzystywany jako swoista ‘ładowarka’ tam, gdzie nie da się dojechać samochodami czy wózkami widłowymi.

(lk)