Nanorurki węglowe jako czujniki podczerwieni

Nanorurki węglowe jako czujniki podczerwieni

Badacze z Uniwersytetu Kalifornijskiego udowodnili, że węglowe nanorurki wykazują w próżni doskonałą przewodność i mogą okazać się bardzo użytecznymi czujnikiem podczerwieni ze względu na swoją wysoką wrażliwość na światło.

Robert Haddon który przewodził badaniom wyjaśnił, że nanorurki te potrafią w bardzo wydajny sposób gromadzić światło a następnie konwertować tę formę energii na energię cieplną. Dzięki tym własnościom, materiał ten okazuje się bardzo dobrym detektorem podczerwieni.

Potencjalne zastosowanie dla tego wynalazku to głównie sektor bezpieczeństwa i wojskowy, gdzie często wykorzystuje się technologie detekcji na podczerwień do wykrywania ludzi i pojazdów w nocy. Inne zastosowania są już typowe naukowe – jest to spektrometria w podczerwieni i astronomia.

Badania kalifornijskich naukowców zaprzeczają poprzednim tezom, mówiącym o tym, że fotoprzewodność nanorurek pojawiająca się przy ich naświetleniu jest słaba i nie może być wykorzystana w celach praktycznych.

Eksperyment przeprowadzony na Uniwersytecie Kalifornijskim polegał na umieszczeniu 5 mm paska wykonanego z nanorurek węglowych w poprzek dwóch elektrod znajdujących się w próżni. Wyniki otrzymane w trakcie badań pokazały, że materiał ten potrafi doskonale konwertować energię światła na energie cieplną. Robert Hadron wyjaśnił, że tak dobre wyniki były możliwe głównie dzięki czystości użytych materiałów i faktem, iż testów dokonywano w próżni. Czynniki te w znaczący sposób przyczyniły się do wyeliminowania strat ciepła z układu.

(lz)